برگ کاهو دارای طبیعت سرد و تر است و تخم آن دارای طبع سرد و خشک است. یهترین نوع کاهو، کاهوی بستانی با برگ های تازه آبدار، چرب و مایل به شیرین است.
اجزای مورد استفاده آن برگ، تخم و روغن تخم می باشد.
خواص کاربردی:
کاهو مسکن حدت صفرا و خون، صاف کننده خون، مولد خون رقیق و صالح، مسکن عطش، مفتح سدد، منوم، ملین، رفع خماری، مانع صعود بخار معده به مغز، رفع یبوست صفراوی، یبوست سوادوی، التهاب، سردرد، نزله، سرفه های صفراوی، ورم های گرم، حکه ، جذام، جنون، درد پستان، تب های گرم، زخم مثانه، زخم مجاری ادرار، رفع سوزش مثانه، رفع سوزش ادرار مدر بول، و رادع است.
خوردن کاهو با سرکه اشتها را بر می انگیزد و یرقان و درد معده را بهبود می بخشد. همچنین کاهوی پخته شده نسبت به کاهوی خام غذائیت بیشتری دارد و مولد شیر است و درد سینه را التیام می بخشد و ضماد برگ کاهو برای ورم چشم، ورم های گرم، سوزش پوست، التهاب و در رفتگی استخوان مفید است.
تخم کاهو برای تخدیر، رفع سردرد، احتلام، نزله، زکام، درد سینه، تقطیر البول و سیلان منی نافع است.
مضرات:
خوردن کاهو برای مبتلایان به سل و ربو مضر است. و زیاده روی در خوردن کاهو باعث ضعف نیروی جنسی، نفخ، فراموشی، حواس پرتی، کندذهنی، ضعف بینایی و تاریکی دید می شود.
منبع: دایره المعارف طب سنتی سید محمد علی سید نظری